موهبت بنفشه ای

دلتنگی چیز بدی نیست .

یک موهبت است .

فرصت پرداختن به چیزهایی که آنطرف دلبستگی ها و وابستگی ها و عادت ها جا گذاشته ام . 

دلتنگ که می شوم یعنی فضا کم آورده ام ، 

جای دلم کوچک شده ،

شاید هم دلم پر شده ،

کوچک شده ...

دلتنگ که می شوم باید رهاکنم ، بروم ،بگذارم و بگذرم ، دور شوم ، حتی دور کنم .

دلتنگ که می شوم اشتباه است اگر دلم را به چیزی و چیزی را به دلم سنجاق کنم . 

پس 

آب و جارویش میکنم . 

جا باز میکنم برای هر چه که باید باشد ،

هر چه که دوست دارم باشد . 

اصلا فرش قرمز پهن میکنم ، 

آنچه که باید بیاید و بماند ، می آید و می ماند ...

بی نیازم از هر چه غیر ازین باشد . 

دلتنگی چیز بدی نیست . 

دلتنگی هایم را دوست دارم ...

راستی 

دلتنگی تو چه رنگیست ? 

دلتنگی من بنفش است ، بنفش بنفشه ای !