زنها وقتی خوشحالند آواز میخوانند
میان راه رفتن گاهی لی لی می کنند
توی آینه لبخند میزنند
و گاهی چشمک !
با گل ها حرف می زنند.
زنها وقتی خوشحال ترند
جینگیلجات به خودشان می بندند
کیک می پزند
تند تند راه می روند
پرده ها را عوض می کنند
قرمه سبزی بار میگذارند
لواشک میخورند !
زنها وقتی خیلی خیلی خوشحالند
مکث میکنند
پشت سرشان را نگاه می کنند
نکند این ها همه اش خواب باشد ?....
بازویم را که بوسید ، نفس عمیقی کشیدم و چشمهایم را باز کردم.
قلبم هنوز تند تند میزد.
هیچوقت فکرش را هم نمیکردم اولین قرارمان ، اینگونه باشد.
چقدر تلاش کرده بودم این سالها ، که دیداری نباشد ، و نشد.
او موفق شده بود.
او قوی تر از من بود.
گفتم : باز هم بیایم ?
دخترک گفت : نسخه ات را داشته باش ، اگر افزایش پیدا کرد ، دوباره بیا.
سوزن را توی سطل انداخت و من به جای بوسه ای که می سوخت نگاه کردم.
انسولین داشت پیروزمندانه در من پخش می شد ...
همینه دیگه
آدمی که به فکر همه چیز هست الا سلامتیش !
آنفولانزا میگیره
ریه ش هم عفونت میکنه
صداشم در نمیاد
فقط انقدر رو داره که دودستی چسبیده به زندگی !
پ ن
یکی از دهها علتی که انقدر سیستم دفاعی بدنمو ضعیف کرده ، خواب نامنظمه
گمونم باید بعضی عادت های دوست داشتنیمو تغییر بدم
ناچارا
دلش بهانه گیر شده .
میگوید دستم شکسته ،
اما من که میدانم ،
انچه شکسته ، دل بی بی ست نه دستش ...
دلم میخواهد بیاورمش اینجا ، پیش خودم ،
بگذارمش روی دوتا چشمهایم .
اما او حتی دیگر نمی‌تواند سوار ماشین بشود این همه راه طولانی را ...
دلم بی بی ام را میخواهد . بدون اینکه نفر سومی بین مان باشد .
بی بی من شیرزنی بود ، این روز ها بیماری و پیری بهانه گیرش کرده ،
شاید هم رفتن آقاجون و دایی ها ...
صبر بی بی دارد تمام می شود .
بی بی ام اگر برود من یک تکه از ریشه ام را از دست خواهم داد .
یک تکه از زندگی ام را ...
بی بی ام را ....
من مشغول تکاندن خانه ام
بوی وایتکس میدهد دستانم
فکرم اما پر از عطر اطلسی هاست !
یک فنجان خاطره ،
یک غزل ، حافظ ،
مرا هم
مهمان کن .
بهار نارنج شیرازش ، با من
رفتن آبان آنقدر غم انگیز بود ،
که گویی باید آذر را در سکوت سپری کنم .
پ ن
دلتنگی هایم را کاش باد ترانه ای کند ....
