خانه ای که دوستش داشتم

خیلی دوست داشتم من هم  به خانه ام بر میگشتم

اما جز یک در ، که به حیاطی خالی باز می شود چیزی برایم باقی  نمانده . 

آنجا یک روزی ،  تختی چوبی بود و حوضی با فواره ی کوچکش ، با چند تایی ماهی گلی و یک عالمه شمعدانی های تر و تازه . 

پنج دری بالای حیاط نشسته بود و با شیشه های رنگی رنگی اش با ناز به دیوارهای کاهگلی فخر می فروخت .  

آنجا کنار دیوار آن نسترن سفید و کمی جلوتر ، گل های نارنجی همیشه بهار که همیشه ی خدا مثل خورشید های کوچک دور تا دور باغچه می درخشیدند . 

پله های بلند تا نزدیک هشتی ، اتاق های دور حیاط با طاقچه های هلالی و آن پستوی پر اثاث محبوبم .. 

جز در ورودی و چند پله ی بلند که هنوز سر جایش باقی مانده ،

به هر کجا نگاه می کنم نوشته : page not found 

پ ن 

با بلاگفا خداحافظی کردم